Hoodooman (B) Blues & Funk De Geensmolen (BarSum) Drieslinter (14-06-2024) reporter & photo credits: Freddie info band: Hoodooman info club: De Geensmolen © Rootsville 2024

Wegens gebrek aan een zomer belandde het vorige concert hier in de schuur in de poubelle. Nu is het de beurt aan 'Hoodooman' en die hebben ervoor gezorgd dat het droog zou blijven. We zagen ze vorige zaterdag met veel succes nog op het mooie podium van 'Mine Blues'. Vandaag kunnen we een bezoekje aan Anke in deze prachtige omgeving niet laten vallen en dus gaat de rit vanavond richting Drieslinter. Aangekomen en even in het rond kijken en dan zien we de restanten van de 'BarSum' die werd opgefleurt, en dat was dan weer het werk van Catherine van 'Cathflower'.

Zoals gezegd komt de muziek vanavond van 'Hoodooman' en die bestaan uit AC aka Alain Counye, Double U Pete aka Werner Peeters , Noël Vandenbroeck aan de drums en bassist Jo Vanuffelen. Met hun blues mogen we ook een portie funk verwelkomen. We zijn hier gelokaliseerd aan de oevers van de 'Grote Gete' en die kleine dekselse prikkers waren zo ook van de partij al kwamen wij wel voor de 'Hoodooman' en die zijn zelfs funkier than the mosquito bites.

Die van 'Hoodooman' beginnen eraan met 'Catfish Blues' en zo nemen ze ons hier onmiddellijk mee richting Louisiana, way down south, waarna we met een funky rifje op 'Chicago Line' dan ook meteen bij de les waren. Onder de belangstelling van aardig wat fans blijven we dan bij de 'swamp rock' sound van 'Creedence Clearwater Revival' al mag deze 'The Old Man Down The Road' wel bestempeld worden als de comeback met de solocarrière van John Fogerty himself.

We deinen met Hoodooman terug richting noorden voor wat onvervalste Chicago blues uit het 'Chess Label' van de Poolse immigranten Phil en Leonard Chess met Muddy Water's zijn onvervalste 'Mannish Boy'...oh yeah! Plots worden we toch even wakker geschud wanneer Werner op de crossroads zijn pad verlaat richting Memphis soul en het toen fantastische 'Stax Records' met Otis Redding zijn 'Try A Little Tenderness', en dit allemaal door een bange blanke man. Top!

Visueel bevind ik me nog steeds in het zuiden mede door de look van 'AC' en deze van Tony Joe White maar het rockende 'Jazz The Blues' beslist er dan anders over. Back to the Funk dan maar met hun versie van de soul & funk chartbuster uit 1972 van Bill Withers. Deze 'Use Me' kregen we vorige zaterdag maar liefst driemaal op ons bord maar desondanks blijf ik het een sterk nummer vinden...until you use me up! Een nummer waar Jo zich met zijn bass-grooves zich eens volledig kan me uitleven. Ook de ritme aansturende drums van Noël komen loud & clear de 'BarSum' binnen.

Totaal anders wordt het wanneer de rifjes van 'Congo Square' de schuur werden ingestuurd, en zo bevinden we ons in 'The Big Easy' waar Sonny Landreth dit nummer in 1995 kwam uit te brengen. Voodoo vibes door deze 'Hoodooman'. Nog eentje voor de toepasselijke 'pause for the cause' en 'Take Me To The River', je weet wel die enorme hit van Al Green uit 1974 en waarvan de new wave band 'Talking Heads' in 1978 nog eens kwamen van te profiteren. Vanavond hier als een geweldige afsluiter van Werner, Alain, Noël en Jo en nu het nog droog is allen dus naar buiten.

Droog met een lichte overgang richting zomer en dus allemaal bezig met wat socializen hier in 'De Geensmolen' in Drieslinter. Alleen die droogte doet wat met een mens al waren die dekselse kleine prikkers er niet mee akkoord want ook zzzzzij zzzzzijn terug op post. Terug naar binnen dan maar om nog even te genieten van deze prachtige setting alhier.

We waren klaar voor wat 'Candlelight Blues' maar die van Hoodooman beslisten daar anders over en kwamen ons zo te vergasten op een dosis rockin' blues met nummers als 'No One Can Forgive Me' en 'Swamp Groove'. Het stevigere werk dus.

Tijdens de pauze was er één iemand aan de lichten beginnen prutsen en bevonden we ons nu in een 'Disco Fever' sfeertje. Iets wat we dan weer totaal kwamen te vergeten bij het horen 'Working Man Blues' want dat was dan weer pure rock 'n roll gedomme. Een nummer met hier een gekend einde van vele bands als ...het gat van de....zie zwet LOL. Weeral oppassen nu want anders zijn we weer racisten. Give up the funk dan maar 'Black Cat Bone' waarna 'AC' even beroep moest doen op zijn spectacles om zijn six string even bij te stellen. Toch wat moeilijk in die disco sfeer.

In 1972 had Albert King een hit met het soulvolle 'Breaking Up Somebody's Home' al had Ann Peebles er een jaartje vroeger al mee in de charts gestaan. Ondertussen kwamen er nog wat fans bij en bij het aanzetten van 'Kings Higway' kregen die van de 'Hoodooman' er zelfs enkele dansers erbij evenwel zonder de rhythm 'n blues hit 'mini skirts and Go-Go boots' van Lloyd & Glenn uit de 60-ties.

Hier ging het blues feestje van de 'Hoodooman' onverstoord verder met vooreerst het rauwere werk van bluesharper Lester Butler en '13' met diens 'So Low Down'. Andere koek werd het dan met alweer een rhyhtm 'n blues chartbuster en wel 'Shake Your Hips' aka 'Hipshake' van de Louisiana bluesman Slim Harpo uit 1966, en zo viel het ons meteen te binnen dat diene frontman van de voormalige 'Chilly Willy' band weer afwezig tekende. Ah ja, 't is voetbal op TV ;-)

Wij waren alvast tevreden met deze 'Blues Party' hier in 'De Geensmolen' en lieten nummers als 'Oh Well' en 'Sweet Tooth' gewillig op ons afkomen. Voor de bissers lieten we verstek gaan want geloof het of niet, morgen zijn we al aan ons 13de festival toe dit jaar met in 'Stekene Blues' met toppers als 'B.B. & The Blues Shacks' en ons allergeliefde 'Sister Suzie'. Onze paarden terug uit de stalling halen om zo de neuzen richting Gevarenwinkel te zetten. Oh wat was het weer fijn om terug in 'De Geensmolen' te zzzzzijn.

de Go-Go dancers...

achter een bluesband staan ook steeds sterke vrouwen...

de charmes van 'De Geensmolen'...maar ook die van Anke!